Komentarze: 12
Każdy kiedyś upadł, pytanie tylko czy za każdym razem warto na nowo powstać. Bo w końcu ludzie są różni..... Mnie przyjaciele nauczyli, że warto- za co szczególnie wielkie dzięki dla Majkela. Po teraz pamiętam tylko ich dobre rady i pełne otuchy słowa- a o przyczynach trosk i ich wpływie na moje życie na ogół zapominam. Kolejne podziękowania należą się innej grupce osób- kolegą i koleżanką z treningów, oni mnie nauczyli- że trzeba mieć pasje i nie wolno się łatwo poddawać. No i w końcu coś dla muzy- jej chce powiedzieć, że nauczyła mnie samokrytyki no i życia. Bez tych wszystkich ludzi nie był bym w stanie napisać tego blog- po prostu był bym na to za słaby. Jest on efektem ostatnich siedmiu miesięcy ( swoją drogą to jest podobno szczęśliwa liczba- jakoś to do mnie nie przemawia....:) ), które zmieniły..........no w skrócie mnie. Upadałem i powstawałem, kochałem i nienawidziłem, myślałem i myliłem się. Ale odkryłem nowych przyjaciół za co jestem niezmiernie wdzięczny. Dziś jest wielka sobota- czas szczególny, nawet ja odczuwam potrzebe przemyśleń. Jest to dobry moment, jako że ostatnio jak mogłem od nich uciekałem- niepotrzebnie zresztą. Pewna osoba dostarczyła mi nowego powodu do przemyśleń- czy każdy człowiek ma dwie twarze- piszcie co o tym myślice. Bo ja- ,,zwykły" licealista - sądze, że tak. Jedna jest tylko dla nas samych, druga dla innych- na pokaz, a może tylko by chronić nasze delikatne wnętrze. Ja zaczynam odkrywać tą drugą twarz u innych- delikatność u machos, nostalgia u szczęśliwców, samotność u mnie....... Na koniec chciałbym się z wami podzielić moją myślą- Każdy jest stworzony do czego innego, ale każdy może kochać tak samo.... Pozdrawiam wszystkich szczęśliwe zakochanych,..... no i tych, którzy jeszcze poszukują swojej drugiej połowy- na każdy skarb trzeba zasłużyć. Pozdrowienia dla wszystkich...